Συνάντηση 1

ΕΡΩΤΩΝ: Κάτι ανυπόφορο συμβαίνει στην εργασία μου. Παρ’ όλες τις προσπάθειες μου δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου, να βρω μια καλύτερη ποιότητα. Είναι άχρηστο να βάζω στον εαυτό μου ώρες εργασίας με το ρολόι. Δε έχω κανένα αποτέλεσμα. Γιατί;
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Αυτό προέρχεται από τον εγωισμό σου. Ιδιαίτερα τον μεγάλο εγωισμό με τον οποίο έχεις ζήσει μέχρι τώρα. Είσαι παγιδευμένος μέσα του. Πρέπει να βγεις από εκεί. Για να βγεις πρέπει να μάθεις να εργάζεσαι. Όχι μόνο για τον εαυτό σου , αλλά για άλλους. Ξεκίνησες με εργασία στους γονείς σου. Πρέπει να αλλάξεις την εργασία σου. Επέλεξε μια νέα, την ίδια (αλλά) με τον γείτονα, δεν έχει σημασία με ποιόν, όλα τα πλάσματα ή διάλεξε από τους ανθρώπους γύρω σου. Πρέπει να εργάζεσαι για τον εαυτό σου μέσα από τον σκοπό του να είσαι σε θέση να βοηθάς τους άλλους. Αυτό από μόνο του θα αγωνιστεί ενάντια στον εγωισμό. Βλέπω ότι έχετε και οι δυο ένα πολύ κακό παρελθόν, έναν συγκεκριμένο εγωισμό. Όλο το παλιό υλικό έρχεται μπροστά. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Είναι φυσιολογικό. Σύμφωνα με την τάξη, σύμφωνα με τους νόμους. Πριν επιτευχθεί ο στόχος, υπάρχουν πολλές αναβάσεις και κάθοδοι. Αυτό πρέπει να σε καθησυχάσει. Θα μπορούσα να σε καθησυχάσω εντελώς, αλλά πρέπει να εργαστείς για εσένα.
ΕΡΩΤΩΝ: Για να βγω από αυτήν την κατάσταση του να υποφέρω, την τόσο έντονη και τόσο αρνητική. (Δύο τρόποι που μπορεί να υποφέρει κάποιος , ένας συνειδητός, ένας ασυνείδητος). Μπορώ να χρησιμοποιήσω εξωτερικά μέσα, να πάρω όπιο, για παράδειγμα;
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Όχι, εσύ πρέπει να εργαστείς στον εαυτό σου. Κατάστρεψε τον εγωισμό νε τον οποίον πάντα ζούσες. Δοκίμασε αυτά που λέω. Άλλαξε την εργασία σου. Είναι απαραίτητο τώρα να επιτευχθεί ένα νέο στάδιο. Και οι δυο είσαστε στο δρόμο για το Gare de Lyon, αλλά πηγαίνετε από διαφορετικές διαδρομές, μια από το Λονδίνο και μια από την όπερα. Είναι και οι δύο σχεδόν στη ίδια απόσταση.
ΕΡΩΤΩΝ: Βλέπω την αδυναμία μου και την δειλία μου. Δεν μπορώ να πω τίποτα και να κάνω τίποτα για κάποιον άλλον. Επειδή το κεφάλι μου δεν είναι καθαρό. Έχω μια αίσθηση εάν ένα πράγμα είναι σωστό ή όχι, αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί καθαρά.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Δεν μπορείς να πεις τίποτα ή να κάνεις τίποτα για κάποιον άλλον. Δεν ξέρεις τι χρειάζεσαι για τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να ξέρεις τι χρειάζεται ο άλλος. Εργάσου με σκοπό για εκείνον. Αλλά παίξε το ρόλο σου. Να είσαι εσωτερικά διαχωρισμένος: Κοίτα. Εξωτερικά μίλησε όπως αυτός, έτσι ώστε να μη τον βλάπτεις. Πρέπει να αποκτήσεις τη δύναμη για να κάνεις αυτό. Παίξε έναν ρόλο. Γίνε διπλός. Προς το παρόν εργάσου σαν παρατηρητής. Κάνε ότι σου λέω, δεν μπορείς να κάνεις περισσότερα. Αγάπα τον γείτονά σου, αυτός είναι ο τρόπος. Βγάλε στον καθένας αυτό που αισθάνθηκες για τους γονείς σου.
ΕΡΩΤΩΝ: Από την αρχή της εργασίας, κάποιος έχει αυτήν την επιθυμία;
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Βεβαίως, είναι το ίδιο πράγμα, πάντα το ίδιο πράγμα που επιστρέφει σε έναν διαφορετικό βαθμό. Τώρα είναι ένας άλλος βαθμός. Πρέπει να υπερνικήσεις αυτήν την κρίση. Όλα προέρχονται από την ψεύτικη αγάπη για τον εαυτό, την άποψη που ένας έχει για τον εαυτό, που είναι ψέματα.
ΕΡΩΤΩΝ: Όλα έχουν αναποδογυρίσει μέσα μου από την άσκηση, σε όλη την εργασία μου. Έχει χαθεί η χαρά της εργασίας, έχει γίνει επίπονη, χωρίς ελπίδα. Αισθάνομαι σαν γάιδαρος που τράβα ένα πολύ βαρύ κάρο προς τα επάνω σ’ ένα λόφο.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Είναι επειδή σε σένα είναι άλλα μέρη που αγγίζονται. Είναι όπως ένας ζωγράφος που αναμιγνύει πάντα τα ίδια χρώματα και δεν υπάρχει ποτέ καθόλου κόκκινο. Όταν βάζει κόκκινο, τ’ αλλάζει όλα. Πρέπει να συνεχίσεις.
ΕΡΩΤΩΝ: Αυτή η άσκηση με έχει κάνει να αισθανθώ κάτι που είναι νέο για μένα, όταν προσπαθώ να το κάνω και να βάλω την προσοχή μου σε αυτό το μικρό ακίνητο σημείο και βλέπω ότι δεν μπορώ να κρατήσω τον εαυτό μου μπροστά σε αυτό, έχω μια αίσθηση της ανυπαρξίας μου και φαίνεται να καταλαβαίνω την ταπεινότητα καλύτερα. Αυτό το μικρό σημείο είναι μεγαλύτερο από εμένα.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Είναι ένα σκυλί μέσα σου το όποιο σε εμποδίζει σε όλα. Ονομάζεται αυθάδεια προς τον εαυτό. Πρέπει να καταστρέψεις αυτό το σκυλί. Κατόπιν θα αισθανθείς κύριος αυτού του σημείου, ότι είσαι ισχυρότερος και ότι αυτό δεν είναι τίποτα. Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στον καλλιτεχνικό τύπο που ζει μέσα στη φαντασία, έχει ιδέες πίσω από το κεφάλι του, όχι μέσα, νομίζει ότι αισθάνεται και δοκιμάζει, αλλά στην πραγματικότητα είναι κατειλημμένος με τα εξωτερικά πράγματα. Ζει μόνο στην επιφάνεια, εξωτερικά, όχι εσωτερικά, όχι μέσα στον εαυτό του. Οι καλλιτέχνες δεν ξέρουν τίποτα από την πραγματικότητα και φαντάζονται ότι ξέρουν. Μην εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου. Μπες μέσα στον εαυτό σου, μέσα σε όλα τα μέρη του εαυτού σου. Απολύτως απαραίτητο να μάθεις πως να αισθάνεσαι και ταυτόχρονα να σκέφτεσαι σε όλα όσα κάνεις, στην καθημερινή ζωή. Να είσαι ένα κενό άτομο.
ΕΡΩΤΩΝ: Πως πρέπει να προσεύχεται κάποιος;
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Θα σου εξηγήσω, αλλά αυτό για αργότερα. Στο ηλιακό μας σύστημά ορισμένες ουσίες οι οποίες προέρχονταν από τον ήλιο και τους πλανήτες, όπως και άλλες ουσίες που προέρχονται από τη γη, έρχονται σε επαφή και αναμιγνύονται σε ορισμένα σημεία του ηλιακού μας συστήματος. Και αυτά τα σημεία μπορούν να αντανακλούν τον εαυτό τους σε υλοποιημένες εικόνες που είναι οι ανεστραμμένες εικόνες του Υψηλότερου Όλων- του Απόλυτου.
ΕΡΩΤΩΝ: Θέλω να μάθω εάν με την υλοποίηση της εικόνας ενός Αγίου, αυτό θα με οδηγήσει σε αυτό που επιθυμώ ιδιαίτερα.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Σκέφτεσαι όπως ένα συνηθισμένο πρόσωπο. Δεν έχεις τα μέσα να υλοποιήσεις τίποτα τώρα. Προς το παρόν κάνε εργασία αυθυποβολής, έτσι ώστε ένα μέρος σου να πείσει το άλλο και να το επαναλαμβάνει και να το επαναλαμβάνει σε αυτό ότι έχεις αποφασίσει. Υπάρχει μια σειρά επτά ασκήσεων για τη διαδοχική ανάπτυξη των επτά κέντρων. Αναφέρουμε το πρώτο, ο εγκέφαλος, αυτός που μετρά στη συνηθισμένη ζωή. (Το κεφάλι είναι μια πολυτέλεια.) Το άλλο, το συναισθηματικό, επίσης. Αλλά το μοναδικό που είναι απαραίτητο είναι η σπονδυλική στήλη. Αυτή που πρέπει πρώτα να αναπτύξετε και να ενισχύσετε.
ΕΡΩΤΩΝ: Όταν επιθυμώ να καταβάλω τέτοιες προσπάθειες για εργασία, ένα σκληρό εμπόδιο μαζεύεται στο στήθος μου, αδύνατο να υπερνικηθεί. Τι θα έπρεπε να κάνω;
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Δεν είναι τίποτα. Δεν είσαι συνηθισμένος να χρησιμοποιείς αυτό το κέντρο- είναι ένας μυς που συσπάται – είναι απλά μυϊκό. Συνέχισε, συνέχισε.
ΕΡΩΤΩΝ: Έκανα αυτήν την άσκηση μέχρις ότου πόνεσαν οι ώμοι μου. Ενώ την έκανα είχα την αίσθηση του «Εγώ.». Αισθανόμουν τον εαυτό μου χώρια, πραγματικά «Εγώ.».
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Δεν μπορείς να έχεις «Εγώ.». Το «Εγώ» είναι πολύ ακριβό πράγμα. Είσαι φτηνός. Μην φιλοσοφείς. Δεν με ενδιαφέρει, και μην μιλάς για το «Εγώ.». Κάνε την άσκηση ως υπηρεσία, ως υποχρέωση, όχι για τα αποτελέσματα (όπως «το Εγώ»). Τα αποτελέσματα θα έρθουν αργότερα. Σήμερα είναι μόνο υπηρεσία. Μόνο αυτό είναι πραγματικό.
ΕΡΩΤΩΝ: Αισθάνομαι περισσότερο μέσα σε μένα, αλλά σαν είμαι μπροστά σε μια κλειστή πόρτα.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Δεν είναι μια πόρτα, αλλά πολλές πόρτες. Πρέπει να ανοίξεις κάθε πόρτα, να μάθεις πως.
ΕΡΩΤΩΝ: Έχω εργαστεί ειδικά στην αγάπη στον εαυτό.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Χωρίς αγάπη στον εαυτό, κάνεις δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Υπάρχουν δύο ιδιότητες της αγάπης στον εαυτό. Η μια είναι ένα βρώμικο πράγμα. Η άλλη, μια ώθηση, η αγάπη του πραγματικού «Εγώ.» χωρίς αυτήν, είναι αδύνατον να κινηθείς. Ένα αρχαίο ρητό των Ινδουιστών λέει «Ευτυχισμένος είναι αυτός που αγαπάει τον εαυτό του, γιατί μπορεί να με αγαπήσει εμένα.» Βλέπω από την έκθεση της κα de Salzmann's ότι κανένας δεν με έχει καταλάβει. Κάποιος χρειάζεται την φωτιά. Χωρίς φωτιά, δεν θα υπάρξει ποτέ τίποτα. Αυτή η φωτιά είναι το να υποφέρεις, το να υποφέρει κανείς θεληματικά, χωρίς αυτή είναι αδύνατο να δημιουργηθεί το οτιδήποτε. Ο καθένας πρέπει να προετοιμαστεί, πρέπει να ξέρει τι θα κάνει τον εαυτό του να υποφέρει και όταν είναι εκεί αυτό το κάτι, το χρησιμοποιεί. Μόνο εσύ μπορείς να προετοιμαστείς, μόνο εσύ ξέρεις τι σε κάνει να υποφέρεις, τι δημιουργεί την φωτιά που μαγειρεύει, παγιώνει, κρυσταλλώνει. Υπέφερε από τις ατέλειές σου, στην υπερηφάνειά σου, στον εγωισμό σου. Θύμισε στον εαυτό σου τον σκοπό. Χωρίς προετοιμασμένο πόνο δεν υπάρχει τίποτα, γιατί όσο πιο πολύ ένας είναι συνειδητός, τόσο πιο πολύ δεν υποφέρει άλλο πια. Καμία περαιτέρω διαδικασία, τίποτα. Γι’ αυτό με τη συνείδησή σου πρέπει να προετοιμάσεις αυτό που είναι απαραίτητο. Το οφείλεις στη φύση. Η τροφή που τρως που τρέφει τη ζωή σου. Πρέπει να πληρώσεις για αυτές τις κοσμικές ουσίες. Έχεις ένα χρέος, μια υποχρέωση, να ξεπληρώσεις με συνειδητή εργασία. Μην τρως σαν ζώο, αλλά δώσε πίσω στη φύση για αυτό που σου έχει δώσει, η Φύση, η μητέρα σου. Εργασία- μια σταγόνα, μια σταγόνα, μια σταγόνα-συσσωρευμένες κατά τη διάρκεια ημερών, μηνών, χρόνων, αιώνων, ίσως να δώσει αποτελέσματα.
ΕΡΩΤΩΝ: Έχω φθάσει στο σημείο όπου είμαι πολύ δυστυχισμένος, όλα μου είναι δυσάρεστα, αδιάφορα.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Και εκείνο το μαντήλι που είναι τακτοποιημένο κατ’ αυτό τον τρόπο στην τσέπη σου; Αυτό σ’ ενδιαφέρει. Λοιπόν, η φύση σου εύχεται να είσαι καλά, είμαι ευχαριστημένος. Σε φέρνει στην πραγματική εργασία κάνοντας όλο τα υπόλοιπα δυσάρεστα - είναι ένα ορισμένο πέρασμα που πρέπει να διαβείς. Όσο περισσότερο εργάζεσαι, τόσο περισσότερο θα βγεις από αυτήν την ταλαιπωρία, αυτό το κενό, αυτή την έλλειψη.
ΕΡΩΤΩΝ: Ακόμη και η εργασία, μου είναι δυσάρεστη.
Κα DE SALTZMANN: Επειδή δεν εργάζεσαι. Δεν γίνεται ποτέ εργασία με εσένα, δεν υπάρχει πότε τίποτα όταν είμαστε μαζί- κενό. Δεν μπορεί κανείς να τα κάνει όλα μόνος του. Πρέπει να κάνεις την προσπάθεια για τον εαυτό σου. Απόψε συμβαίνει το ίδιο. Κανένας δεν είναι εκεί - κανένας δεν κάνει την προσπάθεια.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Κατόπιν κάποιος πρέπει να αλλάξει τον τρόπο που εργάζεται. Αντί της συσσώρευσης κατά τη διάρκεια μιας ώρας, πρέπει να προσπαθήσει να κρατήσει συνεχώς την οργανική αίσθηση του σώματος. Να αισθάνεσαι το σώμα σου πάλι, συνέχεια, χωρίς να διακόπτεις την συνηθισμένη σου δραστηριότητα - να κρατάς λίγη ενέργεια, να αποκτάς τη συνήθεια. Σκέφτηκα ότι οι ασκήσεις θα σου επέτρεπαν να κρατήσεις την ενέργεια για πολύ καιρό, αλλά βλέπω ότι δεν είναι έτσι. Βρέξε ένα μαντίλι, στράγγισε το, βάλτο στο δέρμα σου. Η επαφή αυτή θα είναι μια υπενθύμιση για σένα. Όταν στεγνώσει, άρχισε πάλι. Το κλειδί για όλα- είναι να παραμένεις αποσπασμένος. Ο σκοπός μας είναι να έχεις συνεχώς μια αίσθηση του εαυτού σου, της ατομικότητάς σου. Αυτή η αίσθηση δεν μπορεί να εκφραστεί διανοητικώς, επειδή είναι οργανική. Είναι κάτι που σε κάνει ανεξάρτητο, όταν είσαι με άλλους ανθρώπους.