ΕΡΩΤΩΝ: Με έχετε συμβουλέψει να διαβάζω, για να συγκεντρώνω πληροφορίες, αλλά από που να αρχίσω; Δεν θα έπρεπε να εργαστώ με μια συγκεκριμένη σειρά;
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Αυτό που είναι σημαντικό είναι να μαζευτεί η ψυχή των πραγμάτων, το πνεύμα και όχι η μορφή. Ξέχασε τις λέξεις, τις λεπτομέρειες , αυτό δεν είναι τίποτα αλλά κράτησε μέσα σου την ουσία, τι είναι από πίσω. Αυτό είναι που πρέπει να συγκεντρώσεις μέσα σου. Αυτό είναι που θα μαζευτεί , δημιουργώντας σιγά-σιγά μια υποκειμενική κατανόηση η όποια θα είναι πραγματικά δική σου.
[Σε έναν άλλο μαθητή]: Παραδείγματος χάριν, σε αυτό που γράφεις, μέσα σ’ολες αυτές τις λέξεις, όλα αυτά τα άχρηστα, που δεν έχουν καμία αντικειμενική αξία, ίσως υπάρχει μια μικρή λάμψη διαμαντιού - είναι αυτό το οποίο πρέπει να ψάξεις, να συλλέξεις και να συσσωρεύσεις μέσα σου.
ΕΡΩΤΩΝ: Δεν ξέρω ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα που πρέπει να κάνω μέσα μου, σε τι πρέπει να εντείνω τις προσπάθειές μου.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Από τότε που έχεις έρθει εδώ, ακούς πάντα επαναλαμβανόμενα ότι πρέπει να αποκτήσεις ένα «Εγώ.» πραγματικά, όλα μέσα σου είναι σε μια κατάσταση αλλαγής, αστάθειας, ασυνέχειας. Είσαι μια άμαξα με πολλούς τυχαίους επιβάτες. Πρέπει να αποκτήσεις ένα αμετάβλητο «Εγώ.» και αυτό είναι το σημαντικότερο πράγμα, στο οποίο πρέπει να βάλεις όλες τις προσπάθειές σου.
ΕΡΩΤΩΝ: Από τότε που σας ξέρω, έχω νιώσει πολλά συναισθήματα. Τώρα μισώ όλα αυτά τα συναισθήματα. Θα επιθυμούσα να είμαι σε θέση να βιώσω ένα αληθινό συναίσθημα. Εάν το λέω αυτό, είναι επειδή αισθάνομαι ότι έρχομαι πλησιέστερα σε αυτό.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Τώρα πρέπει να καλλιεργήσω την ιδέα ότι μπορείς να είσαι ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ μου. Μέχρι τώρα, μέσα μου ήμουν αδιάφορος για σένα, εξωτερικά πίστευα λίγο σε σένα , αλλά καθόλου μέσα μου. Κατ' αρχάς, πρέπει να γίνεις ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ μου, έτσι ώστε αργότερα, πολύ αργότερα, μπορείς να γίνεις ΑΔΕΛΦΟΣ. Τώρα λέω « σύντροφος» και όχι «αδελφός.»
ΕΡΩΤΩΝ: Μερικές ημέρες πριν, όταν θυμόμουν τον εαυτό μου, έτσι ώστε να μπορώ να αποφασίσω τι ήταν σημαντικό για μένα, ξαφνικά είχα ένα συναίσθημα της μη πραγματικότητας της ζωής μου, και συγχρόνως της μη πραγματικότητας όλων των καλών στιγμών μου αλλά εντούτοις, αισθάνθηκα ότι ήταν το καλύτερο που είχα και , συγχρόνως, ότι όλα είχαν κάτι κοινό. Με τον ίδιο τρόπο παρατήρησα ότι ο χρόνος δεν υπήρχε πλέον στη μνήμη μου, ότι τα πράγματα της παιδικής ηλικίας ήταν τα ίδια με πιο πρόσφατα. (Αισθάνομαι το ίδιο συναίσθημα.)
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Έχεις αναπτυχθεί μέσα σου, αλλά αυτό που έχεις αναπτύξει είναι αδύναμο. Είναι απαραίτητο να το θρέψεις, είτε με εσωτερικό είτε με εξωτερικό υλικό. Αλλά έχεις εσωτερικό υλικό, υλικό πληροφοριών. Σύμφωνα με το εάν αυτό το πράγμα που διαμορφώνεται σε σένα είναι βαρύτερο ή ελαφρύτερο, κινείται προς τα έξω ή προς τα μέσα. Αυξομειώνεται σύμφωνα με το βάρος του. ΙΣΩΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ είναι πραγματικός μαθητής μου που, σε κάθε στιγμή όταν λέει «Εγώ Είμαι» αισθάνεται να αντηχεί στην ίδια θέση μέσα του- αυτός που νιώθει τον εαυτό του να είναι ο ίδιος σε όλες αυτές τις στιγμές.
ΕΡΩΤΩΝ: Θα ήθελα να ξέρω εάν αυτό το πράγμα που αισθάνομαι μέσα μου παράλληλα με την εργασία μου, αυτή η αγάπη που θα επιθυμούσα να δω να γίνεται η ουσία της ουσίας μου, η οποία μου φαίνεται ότι προέρχεται από κάτι άλλο πέρα από την εργασία μου και τις προσπάθειές μου, πρέπει να την διώξω μακριά- πρέπει να μην πιστεύω σε αυτήν, και να μένω αυστηρά στην εργασία εκείνη που ο κ. Gurdjieff έχει υποδείξει;
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Ναι, πρέπει να κάνεις ακριβώς αυτό που σου έχει λεχθεί να κάνεις και τίποτα άλλο. Δεν έχεις φθάσει ακόμα στη θέση της διαδρομής που μπορείς να ακούσεις εκείνα τα πράγματα. Όλα αυτά είναι πειρασμοί στο δρόμο σου. Διώξε τους μακριά και κάνε την εργασία σου πιστά.
ΕΡΩΤΩΝ: Θεωρώ ότι πρέπει να εισαγάγω στο στόχο μου, στην εργασία μου, ένα κοντινό μου πρόσωπο, αλλά αυτό που προσθέτει στη δυσκολία είναι ότι αισθάνομαι ότι αυτό το πρόσωπο έχει αδυναμίες παρόμοιες με τις δικές μου, και οι αδυναμίες μου ενισχύουν τις δικές της και οι αδυναμίες της ενισχύουν τις δικές μου. Δεν ξέρω πώς να υπερασπιστώ τον εαυτό μου ενάντια σε αυτό και ποια στάση να πάρω.
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ: Δεν πρέπει να δίνεις προσοχή στα εξωτερικά. Αυτό είναι εξωτερικό. Πρέπει μόνο να ξέρεις το στόχο σου και να τον κάνεις εσωτερικά. Το άλλο πρόσωπο, συνειδητά ή όχι, παίζει το ρόλο της, δρα με τον χαρακτήρα της. Δεν την ξέρεις, δεν ξέρεις ποια είναι, εάν είναι ο Μωυσής, ή κάποιο άλλο πρόσωπο. Δεν είναι σημαντικό. Αυτό που είναι σημαντικό για σένα είναι ο εσωτερικός στόχος σου.